Een bepaald medicijn, supplement of therapie – laten we het ‘behandeling X’ noemen – werkt goed. Dat is toch het bewijs dat behandeling X werkt? Deze vraag is een goed voorbeeld van anekdotisch bewijs. Je hebt deze term vast al wel eens voorbij zien komen, maar wat is dat nou eigenlijk? Anekdotisch bewijs is niet-wetenschappelijk bewijs dat gebaseerd is op de ervaringen van enkele mensen. In het geval van een behandeling met een middel of een therapie zou je het ‘tevreden gebruikersbewijs’ kunnen noemen. Om aan te tonen of iets werkt of niet, hebben we niets aan zulke ervaringen. Je bent namelijk nooit objectief en daar zijn goede verklaringen voor.
Verklaringen
- Je kunt niet ontsnappen aan het placebo-effect. Zeker niet als je al veel tijd, geld en moeite in een behandelmethode hebt geïnvesteerd. Dan wil je zo graag verbetering zien, dat dit ook gebeurt.
- Je kunt niet inschatten of de gezondheid van je paard niet ook zonder de behandeling was verbeterd.
- Je richt je meestal op verschillende problemen tegelijkertijd. Komt de verbetering van de insulineresistentie van je paard door behandeling X of door de nieuwe partij hooi die minder suiker bevat?
- De uitingen van een ziekte kunnen fluctueren. De seizoensgebonden stijging van ACTH bij een paard met PPID is daar een goed voorbeeld van. Als je dan net middeltje X hebt gegeven, kun je je vergissen en denken dat middeltje X ervoor heeft gezorgd dat je paard weer iets vooruit gaat.
- Het is lastig om het verschil te zien tussen onderdrukte klinische verschijnselen en daadwerkelijke genezing. Minder pijn betekent niet dat de bron van de pijn weggenomen is.
- Je wilt de behandelaar niet teleurstellen. Hoe gek het ook klinkt, die neiging hebben we. Als de behandelaar succes denkt te hebben, terwijl dit niet zo is, moet je sterk in je schoenen staan om daar tegenin te gaan.
Anekdotisch bewijs
Behandelingen die echt succesvol zijn leveren natuurlijk bergen anekdotisch bewijs op. Maar dat bewijs komt bovenop klinische ervaring van dierenartsen en bewijs uit degelijk wetenschappelijk onderzoek. Laat je dus niet gek maken door je stalgenoot die zweert bij behandeling X omdat het haar paard van de dood heeft gered. Misschien is het zo; misschien niet.
(foto: Adam Smith)
Behandeling X werkt wel bij het paard van mijn vriendin, maar niet bij die van mij. Hoe kan dat?
Je behandelt nooit maar één onderdeel van het paard of van zijn aandoening. Het paardenlichaam is een ingewikkeld geheel waarin allerlei systemen nauw samenwerken en elkaar beïnvloeden. Darmen, bloedvaten, hormonale klieren, zenuwen… het hangt allemaal samen. Misschien heeft de behandeling bij het paard van je vriendin net even meer invloed op een ander aspect van de ziekte.
Leefomstandigheden
Ken je alle omstandigheden m.b.t. voeding, huisvesting, beweging en hoefverzorging die haar paard krijgt? Is haar paard van hetzelfde ras, hetzelfde geslacht, dezelfde leeftijd als het jouwe? Heeft haar paard dezelfde onderliggende oorzaken? Hebben we het wel over dezelfde sóórt hoefbevangenheid? Na het lezen van van de zes punten aan het begin van deze pagina kun je je zelfs afvragen of de behandeling bij haar paard echt wel zo goed werkt als jij denkt.
Hoe pak je het verder aan?
Je vriendin kan je misschien vertellen wat zij verder nog doet om haar paard te helpen. Vraag ook aan de behandelaar van haar paard waarom de behandeling bij jouw paard minder goed uitpakt. Misschien ziet hij een verschil dat jij niet ziet. Als je het niet al gedaan hebt: ga met je dierenarts op zoek naar de oorzaak, neem die zo veel mogelijk weg, zorg dat de hoeven goed en regelmatig bekapt worden, koop hoefschoenen en ga op alle vlakken aan de slag om de leefomstandigheden van je paard te perfectioneren. Wie weet gaat het dan binnenkort wel zo goed met je paard dat je vriendin zich afvraagt hoe dat kan.
Je bent dol op duidelijke antwoorden
Dat komt goed uit. Het ‘Antwoordenboek Hoefbevangenheid’ staat vol met glasheldere antwoorden op meer dan tweehonderd vragen over hoefbevangenheid en alles wat daar mee te maken heeft.
