Natrium is een mineraal dat een paard lastig binnenkrijgt. Zorg daarom voor een simpele zoutsteen. Likstenen die naar appel smaken of waar melasse in zit moet je ook in de winkel laten liggen. Het paard moet aan de steen likken om zout binnen te krijgen, niet omdat hij het lekker vindt. De roodgekleurde likstenen bevatten vaak te veel ijzer. Een ijzeroverschot draagt bij aan het ontstaan of verergeren van insulineresistentie.
En zo’n himalayasteen?
De opvallendste eigenschap van een liksteen afkomstig uit de Himalaya is dat deze lang in een vliegtuig heeft gezeten. Hij bevat te weinig zink, koper en mangaan en te veel ijzer.
Een mineralenliksteen dan?
Aan het gebruik van een mineralenliksteen kleeft een nadeel. Een paard reguleert alleen zijn zoutinname naar behoefte. Met andere mineralen kan hij dat niet. Heeft hij een grote behoefte aan zout dan zal hij gelijk met het zout ook een hogere hoeveelheid van de overige mineralen innemen.
Vooral met sporenelementen is dat het geval. Jodium bijvoorbeeld kan via een liksteen in zulke grote hoeveelheden worden ingenomen dat het giftig wordt. Houd het dus toch maar liever bij een gewone liksteen en vul mineralen aan indien nodig.
In ‘Hoefbevangenheid : begrijpen, genezen, voorkomen‘ zijn 8 pagina’s gewijd aan mineralen, vitaminen en aminozuren.
Oneigenlijk gebruik van een liksteen
Sommige paarden gaan veel aan de steen likken als ze zich vervelen of gestrest zijn. Vooral bij paarden die hun dagen op stal verslijten zien we dit vaker. Ze krijgen veel te veel zout binnen op deze manier. Sommige paardeneigenaren gaan zelfs zo ver dat ze het voortdurend likken als voordeel noemen. Het zou bijdragen aan slijtage van de tanden nu dat niet op een natuurlijke manier door grazen gebeurt.
Doe iets aan de stress en verveling. Geef je paard de ruimte, beweging en gezelschap. En laat hem zijn tanden gebruiken waar ze voor gemaakt zijn: grazen.
(foto: Annika Treial)
Je bent dol op dit soort duidelijke antwoorden
Dat komt goed uit. Het ‘Antwoordenboek Hoefbevangenheid‘ staat vol met glasheldere antwoorden op meer dan tweehonderd vragen over hoefbevangenheid en alles wat daar mee te maken heeft.
tekst: Remco Sikkel
