Het is mooi dat er zo veel informatie beschikbaar is en dat we met zo veel mensen van gedachten kunnen wisselen. Het nadeel is wel dat we daardoor tegenstrijdige en soms ronduit verkeerde adviezen kunnen krijgen. Dit komt o.a. doordat de drie verschillende vormen van hoefbevangenheid vaak op een hoop worden geveegd (SIRS-gerelateerd, endocrinopathisch, traumatisch). Met name niet-professionelen en collega-paardeneigenaren hebben daar een handje van. Zodra je het H-woord laat vallen wordt magnesium bijvoorbeeld als wondermiddel genoemd, terwijl je paard SIRS-gerelateerde hoefbevangenheid heeft na een hardnekkige ontsteking. Magnesium doet daar niets voor. De focus op stollings- en ontstekingsremmers bij endocrinopathische (=hormoongerelateerde) hoefbevangenheid is er ook zo een. Met de beste bedoelingen geven mensen advies zonder de oorzaak te kennen. Ze hebben het paard nooit gezien, kennen zijn medische geschiedenis niet en weten niet wat jij allemaal hebt gedaan om de leefomstandigheden van je paard te verbeteren. Als je die informatie dan geeft, lezen ze er in hun enthousiasme overheen of zien ze het te veel door de bril van hun eigen ervaringen. Knoflook heeft hun paard destijds van een wisse dood gered, dus elk hoefbevangen paard moet direct aan de knoflook.
De aandacht en betrokkenheid van Facebookgebruikers en van je rijmaatjes geven je steun in deze moeilijke tijden nu je paard ziek is en pijn heeft. Dat is heel belangrijk. Bovendien kunnen verschillende ervaringen je ideeën aanreiken waar je misschien nog niet aan gedacht had. Toch is het aan te raden in de eerste plaats gebruik te maken van de kennis en ervaring van vakmensen. De dierenarts is de aangewezen persoon als het gaat om diagnose en medische behandeling; de hoefverzorger weet alles van de hoeven van je paard; een voedingsdeskundige kan je helpen als je paard moet afvallen of als er supplementen gegeven moeten worden. Jammer genoeg kan er ook tussen hen verschil van mening bestaan. Hier geldt nog steeds: schoenmaker houd je bij je leest. Heb je een goede hoefverzorger, vertrouw er dan op dat hij beter weet hoe de hoeven bekapt moeten worden dan de dierenarts. Laat de hoefverzorger dan weer geen röntgenfoto’s of bloedwaarden interpreteren. Het werkt uiteraard wel het lekkerste als iedereen die zich professioneel met jouw paard bezig houdt min of meer op één lijn zit. In het beste geval behandelen ze je paard multidisciplinair en overleggen ze onderling. Zitten er te grote verschillen tussen hoe zij het willen aanpakken, bespreek dit dan met hen. Kom je er niet uit dan zoek je het beste even naar een vervangend vakmens.
Maar wat nou als een vakmens grote onzin verkondigt?
We kennen allemaal wel een voorbeeld van een dierenarts die dringend adviseerde een paard in te laten slapen, waarnaar gelukkig niet geluisterd is. Het paard huppelt jaren later nog vrolijk en kerngezond door het weiland. De hoefsmid die beweerde dat je je paard de dood in zou jagen als je de therapeutische ijzers eronder vandaan zou halen. Hij zou je paard nu eens moeten zien galopperen over het kiezelpad. Het feit dat iemand een vak al jarenlang uitoefent betekent niet dat hij altijd gelijk heeft. Hij kan een blinde vlek voor bepaalde oplossingen hebben ontwikkeld of hij heeft de nieuwste inzichten binnen zijn vakgebied al een tijd niet bijgehouden. Gemakzucht kan er ook insluipen. In dat geval krijg je standaardoplossingen aangeboden. Paard met een speknek? Zal wel hoefbevangen zijn of het anders binnenkort worden. NSAID’s, stalrust, ijzertje eronder en klaar. Of misschien is iemand heel sterk overtuigd van een bepaalde visie. Een anatomisch hoefverzorger met 20 jaar ervaring zal je nooit ijzers aanraden; zijn collega hoefsmid weet niet eens hoe je ‘hoefschoen’ schrijft.
Neem het ze allemaal niet kwalijk, maar zorg gewoon dat je de juiste mensen bij je paard haalt. ‘Juist’ in de zin van ervaren, vakkundig, modern, nieuwsgierig en flexibel. Een beschaafd formaat ego is ook een pluspunt. Nu komen de meningen en ervaringen van de leden van je favoriete facebookgroepen en van je stalgenoten of rijmaatjes zeer van pas. Vraag ze ook om deze te onderbouwen. Zodra je de juiste deskundigen in stelling hebt gebracht, hoef je zelf nog maar weinig te doen om het beste uit iedereen te halen. Je paard zal je dankbaar zijn.
Meer van dit soort heldere antwoorden lezen?
De tekst komt uit ‘Antwoordenboek Hoefbevangenheid : meer dan 200 vragen beantwoord’