Eén van de fysiologische kenmerken van acute hoefbevangenheid is een sterke polsslag met een hogere frequentie. De oorzaak van de verhoogde pols is de ontsteking van de lederhuidlamellen die als complicatie optreedt. Een zwelling van ontstekingsvocht knijpt de bloedtoevoer gedeeltelijk af. Als bloedplaatjes door een ontsteking geactiveerd worden, gaan ze zich binden en klonteren. Deze microtromboses zorgen voor verstoppingen in de haarvaten van de hoef. Bloedplaatjes geven daarbij ook de neurotransmitter serotonine af, die een vaatvernauwende werking heeft.
Al deze factoren samen zorgen dat de bloedtoevoer naar de hoef gehinderd wordt. Het bloed hoopt zich op in de slagaderen. Dit is nu wat je kunt voelen als een sterke, verhoogde polsslag. Globaal kunnen we stellen dat een sterkere en snellere pols duidt op een grotere mate van ontsteking. In een gezonde paardenhoef is daarom de polsslag erg lastig te voelen. Het bloed vloeit immers ongehinderd door de slagaderen naar de hoef.
De polsslag kan in een gezonde hoef soms iets sterker zijn dan normaal gesproken het geval is. Dit kan het gevolg zijn van opwinding, stress of het werken op een harde ondergrond. Controleer daarom de pols een aantal keer met een half uur tussentijd voordat je je definitieve conclusie trekt. Vergelijk ook de polsslag in alle vier de benen met elkaar. Vergelijk eventueel met een gezond paard. Kijk ook naar andere fysiologische kenmerken (bijvoorbeeld een hogere ademhalingsfrequentie, spiertrillingen, zweten). Ontbreken deze, dan is de verhoogde polsslag waarschijnlijk geen reden tot paniek.
Een verhoogde pols kan ook duiden op een ander probleem. Een abces geeft ook een verhoogde pols. Duidelijk verschil is dat het dan maar één been betreft.
De polsslag is voelbaar in de slagaderen in de ‘sleuf’ tussen de buigpezen enerzijds en het suspensory ligament anderzijds. Iets lager loopt de slagader in de kogel over het collateraal ligament van de proximale sesambeentjes heen. Ook daar is de polsslag voelbaar.
In het voorbeen is de slagader aan de binnenzijde groter en beter voelbaar. In het achterbeen is dat het geval bij de slagader aan de buitenzijde. Houd hier ook rekening mee als je de polsslag van een voor- en een achterbeen met elkaar vergelijkt. Je wijs- en middelvinger samen zijn het gevoeligst. Leg ze vlak op de slagader en laat ze enkele seconden zo liggen.
