Witte lijn-ziekte is ook bekend als white line disease of seedy toe (als alleen de teen is aangedaan). De benaming is vreemd, aangezien het niet zozeer de witte lijn is die aangetast raakt. Het is vooral een aantasting van de ongepigmenteerde laag van de middenlaag van de hoefwand, door een combinatie van bacteriën en schimmels. Witte lijn-ziekte is een opportunistische infectie. Dit wil zeggen dat de hoornkwaliteit al van verminderde kwaliteit moet zijn, wil de infectie kunnen aanslaan. Daarmee zijn deze micro-organismen niet de hoofdoorzaak.
Behandeling
Er ligt een taak voor je hoefverzorger om deze complicatie te behandelen. Vaak moet er namelijk een aanzienlijk deel van de hoefwand verwijderd worden. Dit wordt gedaan omdat de schimmel die bij deze aandoening betrokken is anaeroob is. Anaerobe organismen gebruiken geen zuurstof en kunnen zelfs worden gedood door zuurstof. Het openleggen van de de hoefwand zorgt voor bestrijding van de schimmel met zuurstof.
Middelen die de behandeling kunnen ondersteunen variëren van azijn tot kopersulfaat, van koud geslagen honing tot chloor(dioxide) en van Imaverol tot colloïdaal zilverwater. Hoe heftiger het middel hoe groter de kans op uitdroging en aantasting van gezond en/of aangroeiend weefsel. Om wat je net gelezen hebt over anaerobe organismen, moet uitgekeken worden met behandelmethoden waarbij de hoef wordt ingepakt met verband of middelen op vetbasis. Overleg met je hoefverzorger of dierenarts welke methode jullie gaan hanteren. Het frequent behandelen met het gekozen middel zul je zelf moeten gaan doen.
Preventie
Maar belangrijker dan welke behandeling moet worden toegepast, is preventie. Probeer uit te vinden waardóór de kwaliteit van het hoornweefsel zo slecht is. In veel gevallen is dat terug te voeren op voeding. Tekorten aan spoorelementen als zink en koper worden in verband gebracht met slecht hoornweefsel. Net als verstoringen in de balans tussen ijzer, koper, zink en mangaan. De aminozuren methionine en lysine zijn onmisbaar voor gezond hoornweefsel. Ook mechanische oorzaken, zoals een te lange hoefwand of standafwijkingen die een deel van de hoefwand overbelasten, zorgen voor beschadigingen die vrije toegang aan schimmels bieden. Op het gebied van huisvesting en beweging is ook veel te winnen. De ureum en ammoniak in de uitwerpselen van het paard, tasten de hoorncellen aan. Te natte ondergrond verweekt het hoefweefsel, terwijl te droge hoeven makkelijk scheuren. De opportunistische schimmel profiteert hier direct van. Ook de hoefnagelgaten zijn vaak het startpunt van witte lijn-ziekte.
