De benaming witte lijn-ziekte is vreemd, omdat het niet zozeer de witte lijn is die aangetast raakt. Het is vooral een aantasting van de ongepigmenteerde laag van de middenlaag van de hoefwand, door een combinatie van bacteriën en schimmels.
Witte lijn-ziekte, ook bekend als white line disease of seedy toe, is een opportunistische infectie. Dit wil zeggen dat de hoornkwaliteit al van slechte kwaliteit moet zijn, wil de infectie kunnen aanslaan. De micro-organismen zijn dus niet de hoofdoorzaak.
Behandeling
Er ligt een taak voor je hoefverzorger om deze complicatie te behandelen. Vaak moet er namelijk een flink deel van de hoefwand verwijderd worden. Dit wordt gedaan omdat de schimmel die bij deze aandoening betrokken is anaeroob is. Anaerobe organismen gebruiken geen zuurstof en kunnen zelfs worden gedood door zuurstof. Het openleggen van de de hoefwand zorgt voor bestrijding van de schimmel met zuurstof.
(foto: Marika Keeble)
Behandelmiddelen
Middelen die de behandeling kunnen ondersteunen variëren van appelazijn tot kopersulfaat, van koud geslagen honing tot chloordioxide en van Imaverol tot colloïdaal zilverwater. Hoe heftiger het middel hoe groter de kans op uitdroging en aantasting van gezond of aangroeiend weefsel.
(foto: Phuong Hoang Thuy)
Om wat je net gelezen hebt over anaerobe organismen, moet moet je uitkijken met behandelmethoden waarbij de hoef wordt ingepakt met verband of middelen op vetbasis. Overleg met je hoefverzorger of dierenarts welke methode jullie gaan gebruiken. Het regelmatig behandelen met het gekozen middel zul je zelf moeten gaan doen.
Preventie
Maar belangrijker dan welke behandeling moet worden toegepast, is preventie. Probeer uit te vinden waaróm de kwaliteit van het hoornweefsel zo slecht is. In veel gevallen is dat terug te voeren op voeding.
Tekorten aan spoorelementen als zink en koper worden in verband gebracht met slecht hoornweefsel. Net als verstoringen in de balans tussen ijzer, koper, zink en mangaan. De aminozuren methionine en lysine zijn onmisbaar voor gezond hoornweefsel.
Ook mechanische oorzaken, zoals een te lange hoefwand of standafwijkingen die een deel van de hoefwand overbelasten, zorgen voor beschadigingen die vrije toegang aan schimmels bieden. Op het gebied van huisvesting en beweging is ook veel te winnen. De ureum en ammoniak in de uitwerpselen van het paard, tasten de hoorncellen aan.
(foto: Han-Hsing Tu)
Te natte ondergrond verweekt het hoefweefsel, terwijl te droge hoeven makkelijk scheuren. De opportunistische schimmel profiteert hier direct van. Hoefnagelgaten zijn ook vaak het startpunt van witte lijn-ziekte.
(foto: Patrick Brunner)
Nu wil je meer weten
Hou je van dit soort uitgebreide en objectieve informatie over hoefbevangenheid?
‘Hoefbevangenheid : begrijpen, genezen, voorkomen’ staat er vol mee! 334 pagina’s met toegankelijke, wetenschappelijk onderbouwde kennis, inzichten en adviezen die jou en je paard enorm gaan helpen.
